Ik houd van wandelen. Bij iedere gelegenheid stap ik erop uit. Dit verslag gaat over het
Romeinse Limespad. Dit pad volgt de grens van het oude Romeinse Rijk. Van Katwijk langs de Rijn. Het eerste stuk liep in herinnering van
Erik Harperink, die vlak na het eerste deel van dit pad fataal ziek werd.
Af en toe loop ik een etappe, en de afgelopen keer twee etappes achter elkaar. Dit deel liep van Alphen aan de Rijn via Bodegraven naar Woerden. Dwars door het Groene Hart van Holland. Dit is een prachtig laagveen weidegebied met veel eenzame grasdijkjes langs lange sloten.
Overnachten doe ik het liefst op Boerderijcampings, maar langs deze route waren er geen. Daarom moest ik wel een ander plekje zoeken om mijn slaapzak uit te rollen. Ik doe dat vaak. De eerste keer is het doodeng, maar het is zo fantastisch dat het steeds verslavender wordt. Nog bij licht moet je een plekje zoeken waar waarschijnlijk niemand je zal vinden, en dat lukt meestal wel. En als je dan in jouw slaapzak ligt en naar boven kijkt, zie je de sterren op je neerdalen. Satellieten die als bewegende sterren overzweven. Vreemde geluiden van nachtdieren, inclusief muggen. En plotseling schijnt er iets fel in je gezicht. Dat is de ochtendzon.
Dit is mijn bivak net naast de dijk die ooit de
Hollandse Waterlinie vormde. Het is nog vroeg in de ochtend, vandaar de lange schaduw. Door de dauw was alles kletsnat, hierna moest ik nog anderhalf uur wachten voor dat alles opgedroogd was en ik weer kon inpakken.